احتياجات بشر در آب و نان و جامه و خانه خلاصه نمیشود ، يك اسب و يا يك كبوتر را میتوان با سير نگهداشتن و فراهم كردن وسيله آسايش تن ، راضی نگهداشت . ولی برای جلب رضايت انسان ، عوامل روانی به همان اندازه میتواند موثر باشد كه عوامل جسمانی . حكومتها ممكن است از نظر تامين حوائج مادی مردم ، يكسان عمل كنند ، در عين حال از نظر جلب و تحصيل رضايت عمومی يكسان نتيجه نگيرند ، بدان جهت كه يكی حوائج روانی اجتماع را برمیآورد و ديگری برنمیآورد . يكی از چيزهائی كه رضايت عموم بدان بستگی دارد اينست كه حكومت با چه ديدهای به توده مردم و به خودش نگاه میكند ؟ با اين چشم كه آنها برده و مملوك و خود ، مالك و صاحب اختيار است ؟ و يا با اين چشم كه آنها صاحب حقند و او خود تنها وكيل و امين و نماينده است ؟ در صورت اول هر خدمتی انجام دهد از نوع تيماری است كه مالك يك حيوان برای حيوان خويش ، انجام میدهد ، و در صورت دوم از نوع خدمتی است كه يك امين صالح انجام میدهد ، اعتراف حكومت به حقوق واقعی مردم و احتراز از هر نوع عملی كه مشعر بر نفی حق حاكميت آنها باشد ، از شرايط اوليه جلب رضا و اطمينان آنان است
*********************
شهید مطهری؛ سیری در نهج البلاغه
صفحه 117 و 118
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر